Θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια

Θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια

Τι είναι η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια;

Η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια, γνωστή και ως οφθαλμοπάθεια Graves ή θυρεοειδική κογχοπάθεια, είναι μια αυτοάνοση πάθηση που επηρεάζει τους οφθαλμούς και συνδέεται κυρίως με τον υπερθυρεοειδισμό (90% των περιπτώσεων). Σπανιότερα, παρατηρείται σε ασθενείς με θυρεοειδίτιδα Hashimoto, πρωτοπαθή υποθυρεοειδισμό ή φυσιολογική λειτουργία θυρεοειδούς. Είναι πιο συχνή στις γυναίκες και μπορεί να συνυπάρχει με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα.

Τι συμπτώματα εμφανίζει ο ασθενής;

Ανάσπαση των βλεφάρων, που δίνει «τρομαγμένη» όψη.
Εξόφθαλμος, δηλαδή πρόπτωση των οφθαλμών.
Ερυθρότητα και οίδημα βλεφάρων.
Διπλωπία (διπλή όραση).
Λαγόφθαλμος (δυσκολία στο πλήρες κλείσιμο των βλεφάρων).
Φωτοφοβία.
Πόνος ή αίσθημα πίεσης στα μάτια.
Μειωμένη οπτική οξύτητα σε σοβαρές περιπτώσεις λόγω οπτικής νευροπάθειας.

Ποια είναι η πορεία της πάθησης;

Η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια εξελίσσεται σε δύο στάδια:

Φλεγμονώδες στάδιο: Οι οφθαλμοί είναι ερυθροί, πρησμένοι και επώδυνοι. Το στάδιο αυτό διαρκεί 1-3 χρόνια.
Ήρεμο στάδιο: Οι φλεγμονές υποχωρούν, αλλά μπορεί να παραμείνουν μόνιμες βλάβες, όπως περιοριστική μυοπάθεια ή συμπίεση του οπτικού νεύρου, που οδηγούν σε μόνιμη βλάβη της όρασης.

Τι πρέπει να κάνει ο ασθενής όταν εμφανιστούν συμπτώματα;

Η άμεση επίσκεψη σε οφθαλμίατρο είναι απαραίτητη. Οι βασικές εξετάσεις περιλαμβάνουν:

Έλεγχο θυρεοειδικών ορμονών (T3, T4, TSH, αντιθυρεοειδικά αντισώματα).
Υπερηχογράφημα θυρεοειδούς (U/S).
Απεικόνιση των κόγχων με αξονική ή μαγνητική τομογραφία για τη μελέτη των εξοφθάλμιων μυών.
Έλεγχο οπτικών πεδίων, ειδικά αν υπάρχει υποψία προσβολής του οπτικού νεύρου.

Πώς αντιμετωπίζεται η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια;

Η θεραπεία γίνεται σε συνεργασία με τον ενδοκρινολόγο και περιλαμβάνει:

Διακοπή καπνίσματος: Το κάπνισμα επιδεινώνει τη νόσο και αυξάνει την αντίσταση στις θεραπείες.
Αντιμετώπιση φλεγμονής:
- Χορήγηση συστηματικής κορτιζόνης κατά την οξεία φάση.
- Ενδοφλέβια κορτιζόνη σε περιπτώσεις συμπιεστικής οπτικής νευροπάθειας.
Αντιμετώπιση της κερατοεπιπεφυκίτιδας:
- Τεχνητά δάκρυα για προστασία του κερατοειδούς.
- Ύψωση της κεφαλής κατά τον ύπνο για μείωση του οιδήματος.
Ρύθμιση θυρεοειδικών ορμονών: Είναι κρίσιμη για την πορεία της νόσου και τη μείωση των επιπλοκών.
Χειρουργική παρέμβαση: Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί:
- Αποσυμπίεση κόγχων για την πρόπτωση των οφθαλμών.
- Χειρουργική διόρθωση της διπλωπίας ή των βλεφάρων.

Η έγκαιρη διάγνωση και η συνεργασία με εξειδικευμένη ομάδα (οφθαλμίατρο και ενδοκρινολόγο) είναι απαραίτητες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς και την αποφυγή μόνιμων βλαβών.